С.Батдөл өнгөрсөн оны 9 сараас хойш амралтын газар галчаар ажиллажээ
Бид энэ удаа Кембрижийн их сургуулийн Нийгэм, соёлын антропологийн тэнхмийн докторант, МУИС-ийн багш Э.Золжаргалыг онцолж ярилцлаа. Амьдралынхаа дийлэнх хугацааг боловсролд зориулан, үнэ цэнээ бий болгож яваа тэр хэрхэн шалгуур өндөртэй тэтгэлгийг хоёр ч удаа авсан талаараа болон, ирээдүйн зорилгоосоо хуваалцсан юм. Түүнд, “би чадахгүй дээ” гэж эмээх үе байсан. Гэсэн ч тэр зоригтой алхам хийн, өөрийгөө шахснаар мөрөөдөлдөө хүрэх замаа дөтөлж, илүү том зорилгоо биелүүлэхээр зүтгэж яваа нэгэн.
Тэрээр ярихдаа, “Намайг Энх-Амгалангийн Золжаргал гэдэг. Би Нийгэм, соёлын антропологич мэргэжилтэй. Одоо бол Кембрижийн их сургуулийн Нийгэм, соёлын антропологийн тэнхимд докторын зэрэг хамгаалж байгаа. Хажуугаар нь МУИС-ийн Нийгэм соёлын антропологийн тэнхимд цагийн багшаар ажиллаж байна.
МЭРГЭЖИЛДЭЭ АНХНЫ “ХАРЦААР” ДУРЛАСАН
Антропологич гэдэг мэргэжлийг мэдэхгүй байж байгаад төгсөлтийн шалгалтын өмнө мэдээд, хүн судлал гэдэг үгийг сонссон. Бараг анхны харцаар дурлана гэдэг шиг, анхны сонсголоор энэ яг миний хийх ёстой ажил байна гэж мэдсэн. Энэ нь миний амьдралдаа хийсэн хамгийн зөв сонголтуудын нэг гэж боддог.
Би МУИС-ийг 2014 онд төгсөөд, Берлиний чөлөөт их сургуульд дахиад бакалаврын зэрэг хамгаалсан юм. Антропологи, кино судлалаар хос мэргэжил эзэмшсэн. Тэнд сургалтын төлбөргүй учраас надад хүндрэл байгаагүй. Англи руу явахад тэтгэлгээс хамгийн их айж байсан. Мэдээж сургуульдаа тэнцэх эсэх нь эхний шалгуур. Шалгуураа давсны дараа тэтгэлэг олж чадах уу, үгүй юу гэдэг маш том даваа байсан учраас, дээрээс нь Кембрижийн их сургууль гэдэг том нэрнээс сүрдсэн. Элит сургуульд мөнгөтэй баян хүмүүс явдаг л гэж ойлгодог байлаа шүү дээ. Тэр түвшинд хүрэх боломжгүй юм шиг санагдаж байсан. Миний сонгосон, авахыг хүсэж байсан тэтгэлэг бол Gates Cambridge гэх тэтгэлэг. “Би ч барахгүй дээ” гэдэг бодол төрдөг байсан нь үнэн. Гэхдээ эхлээд тийм бодлоосоо салах хэрэгтэй юм шиг санагддаг.
ТЭТГЭЛГИЙН ЯРИЛЦЛАГАДАА ПАЖАМАТАЙ ОРОЛЦСОН МИНЬ “НҮДЭЭ ОЛСОН”
Мастертаа эхэлж энэ тэтгэлгээ авчхаад, дараа нь докторын түвшинд дахиад авсан. Хоёр удаа авсан юм. Монголоос анх удаа докторын түвшний тэтгэлгийг авсан хүн нь би. Тэр өдөр би пажаматай ярилцлагадаа орсон. Тэр нь зүгээр ч нэг энгийн пажама биш. Уламжлалт цагаан идээний бактерийн микроскопын зургийг ашиглаад бүтээсэн пажама. Өмнө нь найзтайгаа хувцасны коллекц гаргаж байсан юм. Тэрийгээ ярилцлага дээрээ өмсөөд, энэ тухайгаа хэлээд, энэ бол шинжлэх ухааны мэдлэгийг олон нийтэд нээлттэй болгож байгаа, үнэ цэнтэй төсөл гэдгийг өөрийнхөө биеэр харуулсан гэсэн үг. Энэ үйлдэл хүмүүсийн ой санамжид маш тод үлдсэн юм билээ.
НАД ШИГ ЭНЭ ТЭНДЭЭС ТЭТГЭЛЭГ, СУДАЛГААНЫ МӨНГӨ ГУЙГААД ЯВЖ БАЙДАГ ОЛОН ЗАЛУУС БИЙ
Би Монгол Улсын Засгийн газраас тэтгэлэг аваагүй. Хувиараа бүх зүйлийг зохицуулаад явсан байна шүү дээ. Яг шинжлэх ухааны салбарт хөрөнгө оруулалт маш бага гэдэг нь үнэн. Үүний жишээ нь мастер, докторын түвшинд гадагшаа явж байгаа хүмүүс энэ тэндээс бараг гуйланчилж, гуйлга гуйж явдаг. Надад тэтгэлэг өгөөч. Би ядуу буурай орноос, монголоос ирсэн гэдэг ч юм уу. Тухайн улс боловсрол, шинжлэх ухааны салбарыг дэмжихгүй байгаа тохиолдолд, судлаачид маш өрөвдөлтэй байдалд ордог. Над шиг энэ тэндээс тэтгэлэг, судалгааны мөнгө гуйгаад явж байдаг олон залуу бий. Тэдний ядаж мастер, докторын түвшинд суралцах тэтгэлгийг нэмэгдүүлэх ёстой. Олон жил академик түвшинд сурахаар энд тэнд “мөнгө гуйж” явсан хүний хувьд, дахиж тэгмээргүй байна. Дахиад хүмүүсийг тэгээсэй гэж хүсэхгүй байна.Зээл биш тэтгэлэг олгох ёстой гэж би боддог” гэлээ.
0
0
0
0
0
0
0
1
hi