Э.Бат-Эрдэнэ: “Араараа тавиулсан” он жилүүдийг мартаж, 20 жилийн дараа нэгдлээ

Б.Солонго: Бусдын хүйтэн харцнаас хүүгээ хамгаалж, үхэх эрхгүй амьдардаг

Б.Ану-Үжин: Бусдын төлөө биеийнхээ талыг “шатаасандаа” харамсдаггүй

Ж.Үйлст: Үнэтэй брэндээр гангарах нь өөрийгөө хайрлаж буй хэрэг биш

Б.Саруул: Өөдлөх насандаа ханиа алдсан ч шантрахгүй, үрсийнхээ төлөө хичээнэ

Э.Батшугар: Иракийн дайны нөхцөлд ажиллахдаа, монгол хүний потенциалыг гайхуулахыг хүссэн

Г.Жавзан: Хурууны хээгүй болтлоо хүрз барьж, хөдөлмөрлөх амар байгаагүй

Д.Ууганбаатар: Аяга ус, ширхэг тамхины үнэ цэнийг аврагч болоод ойлгосон

С.Нүрзэд: Монгол үндэстнийг доромжилсон хятад иргэнтэй муудалцаж толгойгоо хагалуулж байсан

Г.Нямдорж: Би өнчин байхын зовлонг туулж өссөн. Хэцүү байгаагүй ээ…

Б.Нямчулуун: Өвчин биднийг сөxрүүллээ. Арван жилийн хөдөлмөр өвчний өмнө “сүйрсэн”